ဒီမွာေလ..
ခံစားခ်က္တစ္ခုရဲ႔ နယ္ပယ္
အေ၀းဆုံးကုိ ေမွ်ာ္တက္လာတဲ႔
သက္တံရဲ႔ေအာက္မွာ
မွူိင္းအုံေနတဲ႕ ေတာအုပ္ရယ္
အံေသေနတဲ႔ လက္တစ္ေခ်ာင္းရဲ႔
ခပ္လွလွ တိမ္မွ်င္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ရွိတယ္..
အဲဒီ ပန္းခ်ီကားကုိ
မင္း ေမာ႔မၾကည္႔ေၾကးေနာ္။
အဆုိးဆုံးလုိ႔ ေတြးထားတဲ႕
အၿပဴံးတစ္ေနရာမွာ
မင္း အမုန္းေတြကုိ၀ွက္ထားတယ္
သူ႔ကုိ မင္းအသံမေပးနဲ႔
မႏွူိးဆြနဲ႔...။
ေလးနက္တည္ၾကည္တဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းတရားေတြ
ကစဥ္႔ကလ်ား ၿဖစ္ရင္ၿဖစ္ပါေစ
မင္းမ်က္၀န္းေရွ႔တည္႔တည္႔မွာ
ငါ ေနပူစာလွူံၿပမယ္..။
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ေစာက္ထုိးနဲ႔
အေပၚကုိ မုိးမုိးတက္လာတဲ႔
လူေတြရဲ႔ အေၾကာင္းကုိလည္း
ငါအၿမဲ ေၿပာဘူးတယ္
ဒါေပမယ္႔ လည္း
မင္းအေတာင္ပံေတြ
ရုိက္ခ်က္ၿပင္းေနေသးတယ္....။
ရွူိက္သံတစ္စစ နဲ႔
မ်က္၀န္းမွားၿပီး က်က် လာတတ္တဲ႔
မင္းမ်က္ရည္ေတြကုိ
ငါတစ္ကယ္ ေၾကာက္မိပါတယ္
ဒါေပမယ္႔ လည္း
လ မသာ ၾကယ္မလင္း ေကာင္းကင္မွာ
မင္းအတြက္ သက္သက္
အလင္း ၿဖာေပးခဲ႔တာပါပဲ..။
ေပးဆပ္တာ ၊စြန္႔လႊတ္တာ
ခပ္သာသာေလး ေတြးမယ္ဆုိရင္ေတာ႔
ခဲတံ တစ္ေခ်ာင္းခ်ြန္သေလာက္ပဲေပါ႔..။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ရင္နင္႔နင္႔ ငါ႔အၿဖစ္ကုိ
မင္း မသိသလုိေနပါ
တစ္ကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဆုိတာ..
ႏုိ႔ဆီခြက္ထဲ ငါးမွ်ားသလုိ
ဘာေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မွ မပါပဲ..
ခ်စ္လုိ႔ရပါတယ္.................။
ယူဇနာ
17 Nov 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment