ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ကို
မ်က္စိမွိတ္လို႕ ေစာင့္စားရင္း
အတိတ္ကေျခရာေတြကို
ျပန္ေကာက္ၾကည့္မိတယ္........
ကၽြန္ေတာ့အတြက္
"သူမ" ရဲ႕အခ်စ္ဆိုတာေလ
သဲပြင့္ေတြကို
ဆုပ္ကိုင္ထားရသလိုပဲ............
လက္လႊတ္ရမွာဆိုးလို႕
တင္းၾကပ္ ေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားမွ
တစ္စတစ္စနဲ႕
ယိုဖိတ္သြားခဲ့ရတယ္.......
ျပန္႕က်ဲ ေနတဲ့
အသည္းစေတြကို
အရူးတစ္ေယာက္လို
သိမ္းေကာက္ၿပီး.........
ေနာက္ဆံုး ေပးဆပ္ႏိုင္မယ့္
အခြင့္အေရး အျဖစ္
"သူမ" သြားမယ့္လမ္းမွာ
ျဖန္႕ခင္းေပးလိုက္တယ္...........။
အတာ
17 Nov 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment